Laatste Sailmail: 7 april 2017, tussen Engeland en IJmuiden
Hoihoi,
IK HOU VAN JULLIE!!!! De laatste sailmail hier. Het begint steeds meer tot iedereen door te dringen dat het bijna is afgelopen. Nog maar 7 nachtjes en dan slapen we allemaal weer in ons eigen bed… Ik heb er heel veel zin in hoor, alleen het afscheid gaat heel zwaar worden. Ik weet niet of jullie het hebben meegekregen, maar we zijn nog in Frankrijk geweest. Dat was heel leuk, want er was een shoppingcenter en een Carrefour en daar zijn we lekker losgegaan. Ik ben nu niet zeeziek, omdat we niet meer schommelen. We gaan ook maar 3 knopen, maar dat maakt niet uit, want dan zijn we er nog steeds in 4 dagen en de zee is zo kalm dat je niet eens voelt dat je op een boot zit en dat is heel prettig. De ondergaande zonnen zijn ook prachtig en ze zijn nog mooier omdat je weet dat het de laatste zijn.
Ik ben alleen wel voor aankomst in Frankrijk ziek geworden. Isa was ziek, toen Marit en toen ik ook. We lagen met zijn drieën de hele dag in bed (heel fijn). Het is nu helemaal over (bij mij) dus dat is fijn. Maar het heeft wel mijn schoolplanning in de war geschopt. En die dag vrije tijd (zonder mobiel) heeft natuurlijk ook niet meegeholpen. Maar nu ben ik weer goed op dreef. Vandaag heb ik al twee toetsen gemaakt en ik ga straks nog een Duitse toets maken en dan wil ik ook nog het navigatie Po afronden. Dan hoef ik nog maar 5 leertoetsen in (volgens mij) 5 dagen (dat ik nog school mag/kan doen). Het wordt dus thuis wel iets inhalen, maar niet zo heel veel. Ik mag nu gewoon aan school werken, maar omdat het de laatste loodjes zijn (qua zeilen), zou ik het heel jammer vinden om geen wacht meer te lopen, dus heb ik afgesproken dat ik wacht loop van 7-9, zodat ik daarna meteen aan school kan ’s ochtends en ’s avond heb ik dan misschien ook nog wat tijd. Gisteren heb ik tot ongeveer 22:00 aan school gewerkt. Nou, heel veel meer heb ik nu niet te vertellen. Dus hier komt de lijst met dingen die ik mis en waar ik heel blij van word:
kibbeling, yoghurt, mijn kleren kast, appelsap, op vakantie met zijn vieren, crueslie, pepernoten, chocolade moullieux, zelfgemaakt kaasuienbrood, fruit, appelflappen, pannenkoekenrestaurant, croissaints, bolletjes, beschuiten, peperkoek, brownie, cake, honing, broodjes roosteren boven een kampvuur en helemaal volgieten met suikerstroop, roomboter, baklava, loempia’s (van de Indonesiër (volgens mij)), ijs, jam, heel veel knuffels en kusjes, chocomelk met slagroom en marshmallows, smoothie!!!, drop, chocolade, verse sinaasappelsap, appels, aardbeien, frambozen, mango, ananas, zelfgebakken koekjes en taart, kersentaart, pannenkoeken, Indonesisch, uit eten, poedersuiker, kaneel, suikerstroop, sauna weekend, bios, schoon bed en kamer, naar de PLUS op de fiets, heel veel massages, hele familie en vrienden zien, welkom feestje, volle koelkast, kauwgom, chips, popcorn (zoet), lekker brood, kaas, vruchtenhagel, hagelslag, vlokken, muisjes, lekker water, sinaasappel aanmaaklimonade, rauw koekjes- en cakebeslag, een Maarenaartje, panini, en
een diëtiste en personal trainer om dit er weer allemaal af te trainen.
Nou dat was het, dat valt toch best mee? ;-) Oja, willen jullie ook aan Olivia laten weten dat haar groepssailmail wel was aangekomen en dat iedereen hem heeft gezien. Alleen niet beantwoord (sorry) en dat iedereen het heel leuk vond dat ze de brief had geschreven én dat ik heeeeeeellll blij ben dat ze komt op de 14e en zeg er maar bij dat we een leuk verrassinkje hebben.
Nou nu ga ik afsluiten, want ik moet hard verder met school. Tot over 7 dagen.
Liefs Simone
Maandagmiddag 10 april begon het langzaamaan te zoemen in de ouderappgroep. Aan wal wisten we niet wat de bestemming zou worden, richting IJmuiden of richting de Waddeneilanden voor een ererondje. Guus’opa vloog met een sportvliegtuigje naar de Regina Maris, toen nog 15 mijl uit de kust, en maakte heel leuke foto’s van het schip, vol onder zeil.
Maar om 16.30 uur was er geen twijfel meer, ze gingen recht op IJmuiden af.
foto 5
De Regina was al even in Nederlandse wateren, en meerde laat in de middag op 10 april 2017 voor de laatste keer af tijdens zijn reis, in de haven van IJmuiden. Terug in Nederland, na zes maanden min 5 dagen!!!
Deze laatste dagen hebben de leerlingen twee schooldagen, twee schoonmaak- en inpakdagen en één feestdag. Maar de eerste ochtend aan wal mochten ze uitslapen…..tot 10.00 uur!
Leuk om te weten is dat het schip te zien is op de webcam: hdtv.webcam.nl/ijmuiden
Maar in plaats van vijf dagen naar deze webcam te kijken, bereiden we ons hier thuis voor op Simones terugkomen...spandoek maken, huis versieren, bananenplant kopen en Costaricaanse schommelstoel van zolder voor de Caribische sfeer, taart bakken voor de aankomstdag, feestje plannen voor de vriendinnen thuis, pannenkoekenrestaurant reserveren voor zaterdagavond, en alle kaarten ophangen die jullie allemaal al sturen (dankjulliewel!!!).
Het zal heerlijk zijn en ook gek. Gek omdat we een heel ingrijpend half jaar in de ontwikkeling van Simone niet hebben meegemaakt. En vooral heerlijk omdat het weer wordt zoals we het ’t liefst hebben, zoon en dochter gezellig in huis ….tot ze natuurlijk met nieuwe plannen komen, en dan laten we ze gewoon weer uitvliegen...of varen.
Het is een geweldig avontuur geweest. En wij als ouders willen iedereen enorm bedanken voor de support aan Simone. Zonder ieders financiële steun was dit niet gelukt, muchissimas gracias!!! Maar ook de onvoorwaardelijke inzet van het schoolteam op OLZ Zeist was en is nog steeds grandioos. In hun missie staat als leerdoel “De school uit, de Wereld in!”, en dat hebben ze het afgelopen half jaar helemaal helpen waarmaken. Vielen Dank!!!
Wij kijken terug op een enerverend half jaar. Want denk maar niet dat je als ouders relaxed achterover kunt leunen, na het vertrek :) Het meeleven met “de wereld op de Regina op 1000 mijl afstand” is geweldig, maar heeft toch meer invloed op het gewone leventje thuis dan gedacht. Broer Hajo bleef stoïcijns onder onze soms toch nog verdeelde aandacht, fijne zoon en gezellige huisgenoot! Altíjd al, en helemaal ook het laatste half jaar!
De ouderlijke macht droegen we tijdelijk over aan kapitein Sam, die een ‘op handen gedragen’ vader werd voor zijn 33 kinderen. Hij deed van alles voor ze:
 |
| Als Sinterklaas had hij voor iedereen cadeautjes, en de buitenlandse
leerlingen wijdde hij in in deze te gekke traditie. Op deze foto was
zijn mijter al afgezet, want 30 C is toch wat anders dan de Hollandse
vrieskou. |
 |
| Hij leerde ze zorgvuldig met materialen om te gaan en onderhoud te
plegen, en het belang van goede hygiëne op het schip. Hij liet iedereen
poetsen en schrobben...en als er een sanctie opgelegd móest worden aan
iemand, dan….moest die nóg meér poetsen!
|
 |
| Hij leerde ze zeilen. Zes maanden mochten de kinderen alles mee helpen
doen. En tijdens de vijf scheepsovernames mochten de kinderen het schip,
met alle bijbehorende taken, zelf bemannen. Iedereen solliciteerde en
Sam voerde gesprekken over hun motivatie voor de verschillende functies.
|
 |
| Hij vierde zijn verjaardag aan boord, kreeg een grote knuffel van de
kinderen en trakteerde die dag iedereen op een paar uurtjes zwemmen,
midden op de oceaan!!!
|
 |
| Bij afwezigheid van de eigen pappa, hielp hij een van de jongens bij
zijn ‘eerste scheerbeurt’….met 32 ‘broers en zussen’ die toekeken.
|
 |
| Hij liet ze zien dat ook een stoere kapitein, die Havana’s rookt en de
wereldzeeën overgaat, gelooft in de ware liefde. Een verlovingsfeest in
Panama werd al gevierd aan boord, en ook bij het trouwfeest zijn alle
Sas-ers uitgenodigd! En al ‘zijn’ kinderen hopen dat Sam en Jet daarvoor
ook zo’n exotische bestemming kiezen :) |
Bovenal heeft kapitein Sam met zijn crew, zowel aan boord als aan wal in Amsterdam, onze 33 kids veilig de zeeën overgevaren. En daarvoor zijn wij Sam en heel het SAS-team heel erg dankbaar. Merci!!!
